Πρίν αφήσουμε τη συζήτηση περί αδειών του λογισμικού Ανοικτού Κώδικα, είναι σημαντικό να εξεταστούν μερικοί από τους μύθους ή τις παρερμηνείες που έχουν προκύψει γύρω από αυτό.
Μύθος 1 - Το λογισμικό Ανοικτού Κώδικα υπονομεύει τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας.
Αυτός ο μύθος είναι ιδιαίτερα πλούσιος. Πρώτα απ' όλα, όπως έχει ήδη σημειωθεί, το λογισμικό Ανοικτού Κώδικα στηρίζεται πλήρως στο νόμο περί δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας. Όπως με τον κάτοχο οποιωνδήποτε δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, έτσι και ο κάτοχος δικαιωμάτων για λογισμικό Ανοικτού Κώδικα επιλέγει ποιά δικαιώματα θα χορηγήσει σε τρίτους. Απλώς, συνήθως οι συντάκτες Ανοικτού Κώδικα επιλέγουν να χορηγούν περισσότερα δικαιώματα από τους προμηθευτές ιδιόκτητου λογισμικού. Το γεγονός ότι ο συντάκτης λογισμικού Ανοικτού Κώδικα που χρησιμοποιεί μια Προστατευτική άδεια επιμένει ότι οι παράγωγες εργασίες που διανέμονται σε τρίτους πρέπει να χορηγούνται υπό την ίδια άδεια, πρέπει να αντιπαραβληθεί με τις ιδιόκτητες άδειες λογισμικού που απλά αρνούνται στον κάτοχο άδειας το δικαίωμα να δημιουργήσει παράγωγες εργασίες ή να τις αναδιανείμει. Κάθε μια είναι άσκηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και καμία δεν είναι λανθασμένη.
Μύθος 2 - Το λογισμικό Ανοικτού Κώδικα είναι επιρρεπές σε παραβάσεις δικαιωμάτων της πνευματικής ιδιοκτησίας.
Η πρόταση του προμηθευτή ιδιόκτητου λογισμικού είναι ότι, επειδή το μοντέλο ανάπτυξης Ανοικτού Κώδικα στηρίζεται σε ένα απέραντο δίκτυο προγραμματιστών που δεν είναι απαραιτήτως κάτω από τον έλεγχο του διανομέα, ο παραχθείς κώδικας έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να εκτεθεί σε παραβάσεις δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας. Τα γεγονότα δεν δείχνουν κάτι τέτοιο. Ενώ αναντίρρητα έχουν υπάρξει τέτοιες περιπτώσεις, παρ' όλα αυτά είναι λίγες και σπάνιες.
Μύθος 3 - Αντίθετα από τους προμηθευτές ιδιόκτητου λογισμικού, οι προμηθευτές λογισμικού Ανοικτού Κώδικα δεν παρέχουν εγγυήσεις ή αποζημίωση στην περίπτωση παράβασης πνευματικής ιδιοκτησίας.
Αυτός αληθεύει, αλλά όχι περισσότερο απ'ό,τι αληθεύει και για τους προμηθευτές ιδιόκτητου λογισμικού. Παραδείγματος χάριν, η άδεια των Windows 98 αποκηρύσσει ρητώς οποιαδήποτε εγγύηση της μη-παράβασης.
Μύθος 4 - Η Γενική Δημόσια Άδεια GNU (GPL) είναι επικίνδυνη επειδή δεν έχει δοκιμαστεί ποτέ η ισχύς της σε δικαστήριο.
Επίσης αληθές. Αλλά ποιές είναι πιο επικίνδυνες, οι πρακτικές χορήγησης αδειών που δοκιμάζονται και προκαλούνται συνεχώς ή εκείνες που, μέσα από την απλότητα και την αποτελεσματικότητά τους, έχουν αποφύγει κάθε είδους δοκιμασίας και πρόκλησης;
Μύθος 5 - Το να επιτρέπουμε σε μερικούς χρήστες απλώς να δούν τον κώδικα είναι ισάξιο με το λογισμικό Ανοικτού Κώδικα.
Ο Ανοικτός Κώδικας δίνει αξία στους πελάτες και τους χρήστες του με το να τους παρέχει τον πλήρη έλεγχο πάνω στα υπολογιστικά τους περιβάλλοντα. Ο πελάτης μπορεί να επιλέξει είτε να τρέξει την πρότυπη έκδοση είτε να εφαρμόσει τις τροποποιήσεις του αν το επιθυμεί. Ο πελάτης μπορεί όχι μόνο να δει τα προγραμματιστικά λάθη, αλλά και να τα διορθώσει. Το να επιτρέπεται σε μερικούς χρήστες απλώς να δούν τον κώδικα δεν τους βοηθά να τον καταλάβουν κιόλας, δεν τους αφήνει να τον τροποποιήσουν και επιπλέον, δεν τους αφήνει να τον διορθώσουν όταν αυτό είναι απαραίτητο. Αυτή η προσέγγιση "μοιράσματος" του πηγαίου κώδικα μπορεί να παρομοιαστεί με το να εισέλθουμε σε μια δημόσια βιβλιοθήκη μόνο και μόνο για να ανακαλύψουμε πως δεν υπάρχει ευρετήριο και όλα τα βιβλία βρίσκονται σε κλειδωμένες θήκες με πόρτες από γυαλί. Ναι, μπορείτε να βρείτε τους τίτλους των βιβλίων, αλλά δεν έχετε καμία δυνατότητα να αποκτήσετε γνώση από αυτούς. Το ιδιόκτητο λογισμικό επιδιώκει να μεγιστοποιήσει την αξία του μόνο σε νομισματικούς όρους με το να επιτύχει μονοπώλιο. Το λογισμικό Ανοικτού Κώδικα μεγιστοποιεί την αξία του με το να σιγουρεύει ότι μονοπώλιο δεν μπορεί να επιτευχθεί.
Μύθος 6 - οι μέθοδοι Ανοικτού Κώδικα δεν παράγουν την καινοτομία.
Αυτό είναι ένας μύθος. Η κοινότητα Ανοικτού Κώδικα: (α) ανέπτυξε τον Apache web εξυπηρετητή που χρησιμοποιείται για να τρέξει την πλειοψηφία των web εξυπηρετητών στον κόσμο σήμερα, (β) ανέπτυξε το Sendmail, το δημοφιλέστερο λογισμικό διαχείρησης ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και (γ) ανέπτυξε το BIND, τη βάση για τα ονόματα δικτυακών τόπων αντί των διευθύνσεων IP για τον εντοπισμό των ιστοτόπων. Σαφέστατα, ο Ανοικτός Κώδικας είναι ικανός να προάγει την τέχνη του λογισμικού.
Σε αυτό το σημείο, ας αναφέρουμε τις καλύτερες πρακτικές που ένα εταιρικό νομικό γραφείο πρέπει να ακολουθεί με σεβασμό στο λογισμικό, είτε αυτό είναι Ανοικτού Κώδικα είτε ιδιόκτητο.